امپریالسیم، حاکمیت مستقیم و غیرمستقیم بر سرزمین‌های وابسته یا مستعمره توسط کشور صنعتی نوین نبود. بلکه حاکمیت شخصی یک حاکم نیرومند بر عدّه بی‌شماری از سرزمین‌ها، چه در اروپا و چه در آن‌سوی دریاها اطلاق می‌شد. فقط در سال‌های بعد بود که اصطلاح امپریالسیم معنی هدف‌دار خود را به عنوان نظامی برپایه چیرگی برای ایجاد سرزمین‌های وابسته خارجی و در صورت امکان اتحاد آنها زیر لوای یک امپراتوری جهانی، شناخته شد. امپریالسیم (در غرب) در اصل یک پدیده سیاست‌بازی به شمار می‌آمد که شامل گسترش حکومت قدرت‌های بزرگ اروپایی به سراسر کره زمین می‌شد.