مقدمۀ مترجم؛
پایه‌گذار مکتب وهابیت، «محمدبن عبدالوهاب» در شهر «عیینه» از سرزمین نجد واقع در عربستان سعودی، متولد شد.
علوم تفسیر، حدیث، عقاید و فقه را بر اساس مذهب احمد حنبل در خدمت پدرش فرا گرفت. آنگاه برای ادامه تحصیل به مکه و سپس به مدینه مسافرت کرد و در همانجا بود که زبان به انتقاد گشود که چرا مسلمانان به زیارت قبر پیامبر (ص) می‌روند و از آن حضرت شفاعت می‌جویند؟! سپس به نجد بازگشت و از آنجا راهی بصره و دمشق شد. مدتی بعد به «حریمله» از قلمرو نجد رفت که پدرش به آنجا منتقل شده بود.
وی در آنجا نیز اعمال و رفتار مسلمانان را مورد انتقاد قرار داد و تحت تأثیر افکار «ابن تیمیه» و «ابن قیم جوزیه» با زیارت قبور، تعمیر قبور، توسل، شفاعت و ساختن گنبد و بارگاه بر فراز قبور پیامبران و صالحان به شدت مخالفت ورزید.
برادرش «شیخ سلیمان بن عبدالوهاب» با صلابت بی‌نظیری در برابر افکار انحرافی او ایستاد و دو کتاب ارزشمند به نام‌های «الصواعق المحرقه الإلهیه فی الرد علی الوهابیّه» و «فصل الخطاب فی الرّد علی محمد بن عبدالوهاب» در رد وی نوشت.