ریچارد باخ، جاناتان را در سال ۱۹۷۰ نوشت، داستان مرغ دریایی‌ای که نمی‌خواهد مثل بقیه مرغان دریایی زندگی کند، می‌خواهد تندتر و بالاتر پرواز کند. اما همنوعانش تغییر را دوست ندارند و او را از جمع خود می‌رانند. اما به راستی، جاناتان تنها مانده است یا مرغانی که او را راندند؟ سرگذشت این مرغ دریایی بلند پرواز، نزدیک چهل سال است که میلیون‌ها نفر را محسور خود کرده است. جاناتان، مرغ دریایی، کتابی است سرشار از امید. داستان پرواز و رهایی. داستان چگونه پریدن و چگونه دل کندن، داستان رها کردن و شکستن تمام عادات. یک داستان نمادین که می‌شود از آن اوج گرفتن را آموخت. اینکه هرگز نباید مأیوس شد و دست از تلاش کشید. نویسنده این کتاب، ریچارد باخ، خلبانی است که تا کنون سه کتاب درباره پرواز نوشته است و جوناتان مرغ دریایی یکی از زیباترین این سه کتاب است.

یادداشت چاپ دوم
هنوز نیز، جوناتان، مرغ دریادل، در دل و جانمان آشیان دارد؛ و بارقه‌هایی از آتش، از آتش شوق پرواز و پروازهایی دیگر با او همچنان در درونمان زبانه می‌کشد.
چاپ نخست که به پایان رسید، همانگونه که گفته بودیم، می‌شد و توانستیم پیرامون برگردان خود اندیشه کنیم یادآوری‌های دیگران را که گاه درست و گاه نادرست بود، به دیده آریم، و درست‌ها را به کارگیریم و نادرست‌ها را تنها بشنویم. و اینک، امید آن داریم که بارهای دیگر نیز چنین کنیم.
اما، چاپ دوم این کتاب گفتار «برگرداندن یا زیر و زبر گرداندن» اسماعیل خوئی را بهمراه ندارد، و سببش خرده گیری‌های خوانندگان به او و به ما است.ریچارد باخ، نویسنده و خلبان است. سه کتاب درباره پرواز نوشته است. در گذر دههٔ اخیر، ویراستار مجله پرواز بوده، و بیش از صد مقاله و داستان نوشته است. این خلبان پیشین نیروی هوایی آمریکا، اینک به ندرت بدون هواپیما سر می‌کند.
راسل مانسن، گرفتن تصاویر از هواپیماها را هنگام کودکی آغاز کرد و از آن پس در کار پرواز و عکاسی بوده است. هواپیمای کوچکی دارد که از درون آن برخی از تصاویر این کتاب را گرفته است.