«فراتر از بودن» در حقیقت یک نامه است. نامه‌ای که نویسنده پس از مرگ همسرش ژیسلن، برایش می‌نویسد. کتاب سرشار از توصیفات خلاقانه است.

از مقدمه مترجم
در بخشی از این کتاب آمده است: … ولی قول بده برای دل خودت بنویسی، زیرا در غیر این صورت تو فقط یک کار ادبی کرده‌ای، در حالی که باید نوشت … و نوشتن با کار ادبی خیلی فرق دارد … نمی‌دانم و نمی‌خواهم بدانم از خواندن این اثر چه احساسی به شما دست می‌دهد، زیرا من این کتاب را فقط برای دل خودم ترجمه و منتشر کرده‌ام و برخلاف بسیاری دیگر از کارهایم، بنا به سفارش یا اهداف حرفه‌ای نبوده است؛ چرا که این نوشته برایم یادآور روزهای قشنگی است که دیگر هرگز برایم تکرار نخواهند شد؛ یادآور روزهای قشنگی که با «او» بودم؛ با او که به گفته قسمتی از این کتاب، با ارزشترین چیز یک عشق را به من هدیه داد: فقدان!!!
البته از نبودنش دلگیر نیستم و به آن عادت کرده‌ام؛ حتی وقتی خوب به این فقدان فکر می‌کنم، می‌بینم که چیزهای زیادی هم از آن یاد گرفته‌ام. آری من یاد گرفته‌ام که هیچ فرقی نمی‌کند چقدر خوب و وفادار باشم، زیرا همیشه کسانی هستند که لیاقتش را ندارند.
من یاد گرفته‌ام کسانی را که دوستشان دارم خیلی زود از دست می‌دهم و کسانی را که بود و نبودشان برایم اهمیتی ندارد، همیشه در کنارم خواهند داشت.
من یاد گرفته‌ام که باید همیشه آنهایی که دوستشان دارم را با کلامی عاشقانه و نگاهی ملتمسانه ترک کنم، چون ممکن است دیگر هیچ‌گاه نبینمشان … .