تحقیقات بدیع و عالمانه، لازمه تکامل اندیشه و تفکر است، بدون دانایی انسان هیچ است، انسان به معیاری که می داند و به آن عمل می کند می تواند ادعای وجود کند و خویش را اثبات نماید، و به همان مقدار نیز در موجودیت عالم (معنا) متبلور می شود که دانش وی و آموخته های مبتنی بر آن بر تکامل عالم واقع و بر تعالی بشریت مؤثر افتاده باشد، اصل بودن دانستن است و عمل.