سفرنامه ناصرخسرو کتابی است منسوب به ناصرخسرو قبادیانی بلخی است و گزارشی از یک سفر هفت ساله است! این سفر در ششم جمادی الثانی سال ۴۳۷ قمری از مرو آغاز شد و در جمادی الثانی سال ۴۴۴ قمری با بازگشت به بلخ پایان پذیرفت. او از مرو به سرخس، نیشابور، جوین، بسطام، دامغان، سمنان، ری، قوهه و قزوین می رود و از راه بیل، قپان، خرزویل و خندان به شمیران می رسد. از آنجا به سراب و سعیدآباد می رود و به تبریز می رسد. سپس از راه مرند، خوی، برکری، وان، وسطان، اخلاط، بطلیس، قلعه قف انظر، جایگاه مسجد اویس قرنی، ارزن، میافارقین، به آمد در دیار بکر وارد می شود.
از آن جا با گذشتن از شهرهای شام (سوریه) از جمله حلب به بیروت، صیدا، صور و عکا می رود. سپس از راه حیفا به بیت المقدس می رسد، مسجدالاقصی در شهر بیت المقدس و درکنار مسجد قبه الصخره واقع می باشد.
ناصرخسرو از قدس به مکه و مدینه می رود و از راه شام به قدس باز می گردد و راه مصر را در پیش می گیرد. او از قاهره، اسکندریه و قیروان بازدید می کند و از راه دریا به زیارت مکه و مدینه می رود. سپس از همان راه باز می گردد و از راه آبی نیل با کشتی به اسیوط، اخیم، قوص و آسوان (در مصر) می رود. او از برخی شهرهای سودان بازدید می کند و از راه دریای سرخ به جده و مکه می رود و شش ماه را در کنار خانه خدا می ماند. از مکه به سوی لحسا و سپس بصره می رود و به آبادان می رسد. آنگاه به بندر مهروبان می رود و از آنجا به ارجان (در نزدیکی بهبهان) می رسد و به لردغان، خان لنجان و اصفهان وارد می شود. سپس از نایین، طبس، قاین می گذرد تا در پایان سفر به بلخ می رسد. (بیشتر…)