روابط عمومی به عنوان یک علم دارای اصول منطقی، نظریه، الگو و معرفت شناسی بوده و از قدرت پیش بینی نتایج و ظرفیت بسیار بالا برای سازماندهی روابط اجتماعی و بهبود عملکرد سازمان های اجتماعی برخوردار است. این توانمندی زمانی قابلیت بروز بیشتری را می یابد که نظام های حاکم بر جامعه از یک نظام باز تبعیت کنند، در این صورت، توان و قدرت عمل روابط عمومی به حداکثر می رسد و به تعالی بخشیدن روابط اجتماعی کمک می نماید. شایسته نیست که ارتباطات مردم با سازمان ها سرد و عارى از مهر و رغبت باشد، ضروری است که با انجام مطالعات و بررسى هاى لازم اساسا معلوم شود که سازمان ها واقعا به چه رویه و رویکردى براى تعامل با مردم نیاز دارند؟ یکى از عواملى که در سرنوشت هر گروه و فرد اهمیت و ارزش دارد و آنها را براى رسیدن به هدفشان یارى مى دهد، کیفیت رابطه آنها با افراد و مؤسساتى است که با آن سر و کار دارند. بنابراین، نقش عمده روابط عمومى، نزدیک کردن اذهان عمومى به واقعیت در سازمان ها می باشد. توانایى شناخت و اقدام آگاهانه، کاربرد روابط عمومى ر ا افزایش داده و منجر به تحرک و کارایى آنها خواهد شد. بر این اساس، روابط عمومى در حقیقت مى تواند به عنوان واسطه میان نهادها و مردم نقش قابل قبولى ایفا کند. آنها مى توانند، با تنظیم برنامه دقیق به سؤال ها، شک ها و تردیدها پاسخ دهند. (بیشتر…)