نشانه های ظهور، به مجموعه رویدادهایی گفته می شود که در آستانه ظهور حجت بن حسن (عج) در آخرالزمان رخ خواهند داد. این نشانه ها را به دو دسته نشانه های حتمی و نشانه های غیرحتمی تقسیم می کنند. روی دادن نشانه های غیرحتمی الزامی نیست؛ چون بداپذیر هستند. ویژگی های دوران غیبت در بسیاری از احادیث شیعه و اهل سنت آمده است. (بیشتر…)

تذکره الاولیاء، کتابیست عرفانی، به نثر ساده و در قسمت هایی مسجع، در شرح احوال بزرگان اولیاء و مشایخ صوفیه و به زبان فارسی، نوشته فریدالدین عطار نیشابوری. این کتاب مشتمل است بر مقدمه و ۷۲ باب، که هریک به زندگی، حالات، اندیشه ها و سخنان یکی از عارفان و مشایخ تصوف می پردازد، و ذکر مکارم اخلاق، مواعظ و سخنان حکمت آمیزشان در این کتاب آورده شده است.
نخستین باب به حالات و سخنان امام جعفر صادق (ع)، و باب هفتاد و دوم به حسین بن منصور حلاج اختصاص یافته است. دست نویس های معتبر تذکره الاولیاء، تا قرن دهم هجری، شامل همین ۷۲ باب است، اما پس از قرن دهم فصل های دیگری با عنوان «ذکر متأخران از مشایخ کبار» بر این کتاب افزوده شده که حالات و سخنان ۲۵ تن از عارفان قرن های چهارم و پنجم را دربر دارد. در این کتاب از کسانی چون اویس قرنی، ابراهیم ادهم، رابعه عدویه، ابوحنیفه، شافعی، احمد حنبل و محمد باقر یاد شده است. (بیشتر…)

این کتاب مجموعه سیزده داستان کوتاه از جلال آل احمد می باشد. این داستان ها به ترتیب: سه تار، بچه مردم، وسواس، لاک صورتی، وداع، زندگی که گریخت، آفتاب لب بام، گناه، نزدیک مرزون آباد، دهن کجی، آرزوی قدرت، اختلاف حساب، الگمارک و المکوس می باشند. (بیشتر…)

قرآن کریم، حضرت عیسى را بشری می ‏داند که از طریق اعجاز و بدون پدر از مریم بوجود آمده و بعنوان پیامبر و براى ارشاد مردم مبعوث شده است. وی مانند سایر پیامبران با خداوند جهان در ارتباط بوده، حقایقی دریافت می کرده و به مردم ابلاغ می نموده است. نه خدا بوده نه پسر خدا، بلکه بنده خدا بوده است و اگر در انجیل گاهى بعنوان پسر معرفى شده باید به صورت تشریفات توجیه شود و اگر این کلمه به او اطلاق شده، بدین جهت است که بدون وجود پدر و بوسیله کلمه (کُن) تکوینى بوجود آمده است. قرآن عقیده به تثلیث را شرک و کفر می داند و خود عیسى نیز از آن تبرى می ‏جسته است. (بیشتر…)

شیخ بهاء الدین محمد بن عزالدین حسین بن عبدالصمد بن شمس الدین محمد بن على بن حسین بن محمد بن صالح حارثى همدانى عاملى جبعى، معروف به (شیخ ‌بهائى)، در سال ۹۵۳ ه.ق در بعلبک از توابع جبل عامل در یک خاندان علم و دانش که تبار و نسب خود را به (حارث همدانى) یکى از یاران مخلص على (علیه السلام) مى رسانند، پا به عرصه حیات نهاد پدر عالیقدر او عالم بزرگوار، شیخ حسین فرزند عبدالصمد حارثى بوده است، در ایام جوانى در اثر سختگیریها و کارشکنی هایى که در امور شیعه در جبل عامل پیش آمده بود وى به ایران منتقل گردید و کودک نو پا نیز همراه پدر بود که آن زمان عهد حکومت صفویه بود، حکومت صفویه که حرکت سیاسى خود را با تز دفاع از اهل بیت (علیه السلام) و دوستى و مودت آل عصمت (علیه السلام) شروع کرده بود، به همین دلیل وى به حکومت صفوى پیوست و با خاندان بزرگ منشار که عنوان (شیخ الاسلامى)حکومت را داشت، وصلت نمود، کتاب حاضر فالنامه این عالم بزرگ می باشد. (بیشتر…)

ملانصرالدین شخصیتی داستانی و بذله ‌گو در فرهنگ ‌های عامیانه ایرانی، افغانی، ترکیه ‌ای، عربی، قفقازی، هندی، پاکستانی و بوسنی است که در یونان هم محبوبیت زیادی دارد و در بلغارستان هم شناخته ‌شده است. ملانصرالدین در ایران و افغانستان بیش از هر جای دیگر بعنوان یک شحصیت بذله گو (شوخ طبع)، اما نمادین محبوبیت دارد. (بیشتر…)

منظومه ای که این بار برای کاربران و علاقه مندان به شعر و ادب پارسی آماده شده است، اقتباسی است از داستان پرآوازه رستم و سهراب ابوالقاسم فردوسی … . در این کتاب شاعر تا حد معینی تلاش کرده است تا داستان را در شکل و مضمون نو کند. ارزیابی موقعیت وی برعهده خواننده گرامی است. (بیشتر…)

مهم ترین اختلاف طب جدید با طب قدیم، عقلانى و استدلالى بودن طب قدیم است، در حالى که طب جدید به روش تجربه و آزمایش متکى است. پیش از پیدایش رنسانس در قرن شانزدهم میلادى ماهیت طب، استدلالى بود. با نگاهى به کتاب هاى پزشکى چون قانون بوعلى سینا، ذخیره ى خوارزمشاهى و طب ناصرى و یا قانونچه که خلاصه اى از طب قدیم است، برهانى بودن طب به روشنى معلوم مى شود. گرچه در گذشته پزشکان از تجربه هم استفاده مى کردند اما به نحوى قانونمند و مستدل، مطالب پزشکى خود را تنظیم مى کردند. در کتاب آماده شده با طب النبی یا طب پیامبر اسلام (ص) آشنا خواهید شد. (بیشتر…)