رخشنده اعتصامی، مشهور به پروین اعتصامی از زنان شاعر ایرانی متولد تبریز است، اشعار پروین اعتصامی بیشتر در قالب قطعات ادبی است که مضامین اجتماعی را با دیده انتقادی به تصویر کشیده است، در میان اشعار پروین، تعداد زیادی شعر به صورت مناظره میان اشیاء، حیوانات و گیاهان وجود دارد، کتاب حاضر دیوان اشعار کامل وی می‌باشد.

یکی از معروف‌ترین اشعار پروین اعتصامی که در کتاب‌های فارسی دوره ابتدایی نیز وجود دارد؛

روزی گذشت پادشهی از گذرگهی
فریاد شوق بر سر هر کوی و بام خواست

پرسید زان میانه یکی کودک یتیم
کاین تابناک چیست که بر تاج پادشاست

آن یک جواب داد چه دانیم ما که چیست
پیداست آنقدر که متاعی گران‌بهاست

نزدیک رفت پیرزنی کوژپشت و گفت
این اشک دیدهٔ من و خون دل شماست

ما را به رخت و چوب شبانی فریفته است
این گرگ سال‌هاست که با گله آشناست

آن پارسا که ده خرد و ملک، رهزن است
آن پادشه که مال رعیت خورد گداست

بر قطرهٔ سرشک یتیمان نظاره کن
تا بنگری که روشنی گوهر از کجاست

پروین، به کجروان سخن از راستی چه سود
کو آنچنان کسی که نرنجد زحرف راست