دیوان شمس یا دیوان کبیر شامل غزلیات شورانگیزی‌ است که از طبع فیاض شاعر عارف و بلند پایه قرن هفتم، مولانا جلال ‌الدین محمد بلخی (رومی) تراویده ‌است، دیوان بلند نام غزلیات شمس را دریایی دانسته ‌اند لبریز از حرکت و هیجان که در زیر ظاهری زیبا و آرامش ‌زا سرشار است از شور همیشگی حیات و تلاش تمام ‌ناشدنی زندگی.