خواجه نظام الدین عبیدالله زاکانی، شاعر و نویسنده طنزپرداز فارسی زبان قرن هشتم هجری است که طبق قراین موجود در اواخر قرن هفتم یا اوایل قرن هشتم هجری، در یکی از توابع قزوین چشم به جهان گشود. صرفنظر از اینکه عبید شاعر بوده است، همگان نام او را با طنز و هزل عجین و اغلب عامه او را به لطایفش می شناسند. یکی از آثار ایشان که در قالب شعر بیان شده است «عشاقنامه» می باشد.