کتاب رمان فراموشی، شرح زندگی پر از درد و رنج «فاطمه» است که از ابتدای زندگی او را در تنهایی ملال آور رها می کنند با این امید که سرنوشت او را به دست زندگی راحتی بسپارد اما سرنوشت او را وارد خانه ای می کند که بعدها درد و رنج مردی به اسم صابر تا آخر عمر بروی تن و روحش باقی می گذارد و بعدها که وارد اردوگاه بهزستی می شود تا در آن زندان با دخترانی رها شده در آن بیابان روبرو شود و آنجا هم رنگی از خوشی نبیند و هر چه هست رنج و درد و نابودی می باشد.
در میان این همه عذاب که انسان های پست برای او بوجود می آورند انسان هایی با دل های پاک و ظواهری شاید آلوده هستند که او را به آغوش محبت خود می کشند که در خاطرات تلخ فاطمه یه نورهای کوچک هم بتابند که اگر آن ها نبودند شاید او از هیچ به هیچ می رسید.
در بازی زندگی هر عملی ناچار، دچار عکس العملی است. خوبی را با خوبی جواب خواهند داد وبدی هم به بدی، دید کوتاه آدم ها آن ها را به این شک می اندازد که به نحوی می توانند زیر بار گناهانشان فرار کنند ولی در اصل آن ها تا اخر عمر نیکی ها و بدی هایشان را با خود حمل می کنند. چه کسی بهتر از خود شخص می تواند خودش را به سزای اعمال خودش برساند؟ این ذات بشر و چرخش این دایره است که نامش را زندگی گذارده اند.