ایالات متحده با داشتن حدود ۶ میلیون یهودی، یکی از مراکز مهم جهان به شمار می‌رود که افراد این قوم را در دل خود جای داده است. این در حالی است که تنها نیم قرن پیش‌تر، این افراد شماری بسیار اندک را در آمریکا به خود اختصاص داده بودند و در فاصله سال‌های ۱۹۰۰ تا ۱۹۲۴ میلادی، حدود یک میلیون یهودی به آمریکا مهاجرت کردند.
مهم‌ترین ویژگی اساسی که یهودیان را به جامعه آمریکا جذب می‌کرد، مسأله فدرت و توان تأثیرگذاری بر محیط جدید بود. این اقلیت قومی به تدریج رشته‌های اقتصادی و سیاسی اتصال خویش به اجتماع را تقویت کردند و با گذشت زمان، به واسطه ایجاد تفاوت‌های معنی‌دار اقتصادی و سیاسی نوعی فرهنگ پنهان خرده شهروندی را بوجود آورد.
مهاجرت یهودی در سرزمین آمریکا، پس از کسب عنوان شهروندی، در پی تحصیل متداول این امتیاز یعنی «مشارکت مؤثر» برآمدند و با بهره‌گیری از نقاط اتکایی همچون تضمین حقوق شهروندان، مشارکت خویش در امور عمومی را از سطح «مشارکتی ساده» به «مشارکتی فعال» و سپس «مشارکتی مسلط» تبدیل کرد.
این مسأله بویژه پس از شکل‌گیری دولت اسرائیل و اعلان آن به عنوان سرزمین موعود، چهره‌ای جدی‌تر خصوصا در زمینه سیاست‌گذاری‌های خارجی ایالات متحده در قبال دولت اسرائیل را به خود گرفت … .