کارگردانی تئاتر، امروزه، هنر به معنای کامل کلمه است. کارگردانی تئاتر دیگر به فراهم آوردن وسایل بازنمایی یک متن نمایشی محدود نمی‌شود، بلکه نمایش را تداوم می‌بخشد و تغییر می‌دهد و آن را آشکار می‌سازد. کارگردانی تئاتر هنر آفرینش و بازآفرینش است و محل شناخت.
قدرت گیری کارگردانان تئاتر، از یک قرن پیش در ارائه شیوه‌های پیچیده و در ابداع قالب‌های نو ریشه دارد و از سوی دیگر بر نظریه‌های مختلف پایه گذاری شده است. در نتیجه، کارگردانی تئاتر، به گونه‌ای که امروزه می‌شناسیم، بروزهای گوناگون دارد و شاید درک بعد و معنای نوآوری‌های آن ایجاب می‌کند که دریابیم برچه چیزی مبتنی است.
هدف این کتاب، که نه کتابی فنی است و نه رساله زیباشناختی و نه حتی بررسی تاریخی، همین است و در نهایت می‌کوشد تا تحول‌های عمده‌ای را مطرح کند که خصوصیات امروزی کارگردان تئاتر را به دست می‌دهد.
این کتاب با سخن گفتن از کارگردانی نمایشی معاصر و به طور کلی کارگردانی مربوط به سی سال اخیر، از توصیف یک «میراث» آغاز می‌کند و می‌کوشد تا ریشه‌های تقریباً صدساله‌ای را تجسم بخشد که تئاتر فعلی به آن حدی که تصور می‌شود از آن نبریده است. و با سخن گفتن از هنر، به تحقیقی درباره سازماندهی تئاتر در فرانسه ختم می‌شود. (بیشتر…)