شیخ بهاء الدین محمد بن عزالدین حسین بن عبدالصمد بن شمس الدین محمد بن على بن حسین بن محمد بن صالح حارثى همدانى عاملى جبعى، معروف به (شیخ ‌بهائى)، در سال ۹۵۳ ه.ق در بعلبک از توابع جبل عامل در یک خاندان علم و دانش که تبار و نسب خود را به (حارث همدانى) یکى از یاران مخلص على (علیه السلام) مى رسانند، پا به عرصه حیات نهاد پدر عالیقدر او عالم بزرگوار، شیخ حسین فرزند عبدالصمد حارثى بوده است، در ایام جوانى در اثر سختگیریها و کارشکنی هایى که در امور شیعه در جبل عامل پیش آمده بود وى به ایران منتقل گردید و کودک نو پا نیز همراه پدر بود که آن زمان عهد حکومت صفویه بود، حکومت صفویه که حرکت سیاسى خود را با تز دفاع از اهل بیت (علیه السلام) و دوستى و مودت آل عصمت (علیه السلام) شروع کرده بود، به همین دلیل وى به حکومت صفوى پیوست و با خاندان بزرگ منشار که عنوان (شیخ الاسلامى)حکومت را داشت، وصلت نمود، کتاب حاضر فالنامه این عالم بزرگ می باشد. (بیشتر…)