در این کتاب تمامی نکات و اصول عکاسی بصورت‌های مختلف توضیح داده شده است و می‌تواند برای تمامی عکاسان مفید واقع شود. در واقع عکاسی در لغت به معنای فن عکاسی و عکس‌برداری است و همچنین به عمل و شغل عکاس نیز گفته می‌شود. این هنر در اکثر زبان‌ های جهان فتوگرافی (به انگلیسی: Photography) خوانده می‌شود که ترکیبی از دو کلمه یونانی فتو به معنی نور و گرافی به معنی ثبت یا نگارش است.
بنابراین، فتوگرافی به معنای نقش کردن با نور است.

مقدمه؛
وظیفه عکاسی این است که آدمی را برای آدمی و هر انسان را برای خویشتن تفسیر کند و این پیچیده‌ترین کاری است که در جهان وجود دارد. (ادوارد جین استایکن)
لذت عکاسی به جهت باز تولید موقعیت‌های زندگی انسان هنگامی ما را به وجد می‌آورد که با هر بار دیدن و تعمق در آن نکات تازه‌ای را کشف کنیم. تصاویر با ما سخن می‌گویند و ما به همه ادراک ذهنی‌مان به اطراف خود بیشتر دقیق می‌شویم.
عکس‌ها همیشه حرفی برای گفتن دارند و بدون هیچ واسطه‌ای چیزی را حکایت می‌کنند چگونگی تعبیر و برداشت حرف اصلی یا پیام هر یک از عکس‌ها به مخاطب بستگی دارد که با چه انگیزه‌ای از عکس‌ها استفاده می‌کند دارای چه میزان سواد بصری است؟ ارتباط احساسی شخصی او با این آثار چیست؟ و در نهایت از دیدگاه هنر چه برداشتی از آن دارد؟
جدا از تصاویری با مضامین اجتماعی که راحت و مستقیم با مخاطب ارتباط برقرار می‌کنند. عکس‌هایی نیز هستند که رازهایی را در خود نهفته دارند و عدم آگاهی از عناصر اولیه زیبایی شناسی و تجربی دیدن فاصله زیادی بین اثر و مخاطب ایجاد می‌کند که در این راه مطالعه و مکاشفه و هنچنین دیدن عمیق‌تر کمک می‌کند زوایای پنهان آثار آشکار شده و نظریه‌های متفاوتی ارائه می‌شود. در این مورد «امبرتواکو» یک اثر هنری را اثری گشوده و باز می‌خواند و اعتقاد دارد که مخاطبان می‌توانند برداشت‌های متعددی از آن اثر داشته باشند.
از آنجا که تأثیر بصری آثار هنری یبش از هر کلامی ذهن جستجوگر مخاطب را به چالش می‌کشاند، هنرمندان عکاس نیز باید با سازماندهی وحدت و استفاده آگاهانه از عناصری ساختاری آثار خود و ایجاد ارتباطی معنایی و درونی تلاش کنند و شرایط درک بالاتری را برای مخاطبین فراهم آوردند.