این کتاب سعی کرده تا برخی از مواردی که در فیزیک جدید مورد بحث است را به زبان ساده برای کسانی که دیپلمه دبیرستان را به پایان رسانیده‌اند، توضیح دهد، گاهی تنها با طرح برخی از مسائل، ذهن خواننده را به تکاپو وادارد. در این کتاب به فلسفه هم تا حدی که ذهن خواننده را اذیت نکند، پرداخته شده است. بخش فلسفی آن به پرسش‌های بنیادی فلسفه پرداخته است. فرق فیزیک و متافیزیک در هر کجا که لازم دیده شده، و به خصوص از زاویه فیزیکی بررسی شده است.
فلسفه به زعم برخی از دانشمندان جزء رشته‌های علمی محسوب نمی‌شود. ولی بیشترین تحریک برای فیزیکدان‌ها از جانب فلسفه صورت می‌گیرد. بدان جهت کتاب‌های فیزیک و فلسفه و یا فلسفه برای فیزیکدان‌ها و فیزیک برای فیلسوفان حسابی بازار کتاب را پر کرده است. اما فلسفه هم بی در و پیکر نیست. آنهم برای خود قوانینی دارد و از اصول خاصی پیروی می‌کند. بدان جهت هر کس هر چی گفت فلسفه محسوب نمی‌شود. برخی از اجزایی که یک فیلسوف بایستی بداند و دقیقا مرزها را برای خود روشن کند، مانند: علت و معلول، وجوب و حدوث، خاصی و عام، جزء و کل، قیاسی و استقراء و … هنوز هم بسیار مهم هستند. در دنیای متمدن کنونی تا جایی که من آگاهی دارم چهار نوع فلسفه در صدر قرار دارند. یکی فلسفه روانشناختی، که از فروید آغاز می‌شود. در این فلسفه غرایز فردی بسیار مهم بوده و در هسته مرکزی اندیشه فلسفی این نوع طرز تفکر قرار دارد.
دوم، فلسفه خرد ابزاری است که با آدرنو و هورکهایمر شروع شده و هدف بشری را برای رسیدن به ابزاری مانند حرکت و همه کنش‌های انسان کنونی را در برمی‌گیرد.
سوم، فلسفه زبانشناختی است که معتقد است که زبان هر قوم و ملتی بیانگر خواست‌ها و عملکردها و حتی گاهی تاریخ آن ملت است. شعر فارسی را تنها فارسی زبانان می‌توانند درک کرده، لمس کنند، نه ملل دیگر! فلسفه آلمانی را آلمانی‌ها حس می‌کنند و می‌فهمند و آنهم نه کاملا. این منطق این نوع فلسفه است. هایدگر به این نوع فلسفه بیشتر متمایل بود.
فلسفه چهارم، فلسفه‌ای اجتماعی بوده و علیرغم فلسفه‌های ذکر شده در بالا ادعای جهان شمول بودن دارد. چرا که فلسفه‌های بالا نمی‌توانند بنا به پویایی درونیشان جهانی باشند. بنابراین یا فردی هستند و یا منطقه‌ای. ولی این فلسفه خاصی که توسط یورگن هابرماس بنیاد گزارده شده است، فلسفه‌ای جهان شمول است. دیسکورس به معنی سخن، مباحثه و گفتگوست. اما اکنون کلمه‌ای است که توسط هابرماسی بسیار فلسفی شده، دینامیسم فلسفه وی را می‌سازد. این دیسکورس می‌تواند بین ملل، اقوام، افراد صورت گیرد. وقتی دیسکورس همگانی و همزمانی می‌شود، مثلا انقلاب رخ می‌دهد. بزعم هابرماسی انقلاب ایران حاصل یک دیسکورس عمومی در ایران بوده، که این دیسکورسی به اوج خود در ۲۲ بهمن رسیده است.