دوره نوجوانی و جوانی، مرحله‌ای مهم و حساس در شکل گیری شخصیت انسان است. شناخت ویژگی‌های این ایام و توجه به عواملی که در ساختار شخصیت نسل جوان نقش اساسی دارد، از نیازهای مقدماتی اما ضروری و مؤثر است که برای جوانان و اطرافیان آنان نقش بنیادینی ایفا می‌کند.
ضرورت این امر، برای همه کسانی که دوره جوانی را سپری کرده اند و به مراحل بعدی رسیده‌اند، تجربه‌ای ملموس و محسوس است، چه اینکه در آموزه‌های دینی اهتمام ویژه‌ای به این مرحله شده است تا اندیشه‌ها و انگیزه‌ها همگان به ویژه قشرهای مؤثر و مفید جامعه را به اهمیت آن آشنا سازد.
سال‌های بسیار حضور در حوزه و دانشگاه و دیگر محافل علمی – فرهنگی و انس با قشرهای مختلف جامعه در جلسات مذهبی، افق جدیدی از این موضوع را برای من گشود که یکی از آنها این نکته بود که امروزه علاوه بر «دانش» گفتگو با نسل جوان «روش» نشست و برخاست و همزبانی با نوجوانان و جوان اهمیتی همسان بلکه برتر در ایجاد ارتباط با این نسل تأثیرگذار دارد. چنانکه بسیاری از استادان برجسته و شایسته حوزه یا دانشگاه یا افراد فراوانی از چهره‌های علمی – مذهبی جامعه در رسیدن به صمیمیت و رفاقت یا همدلی و همراهی با جوانان خویش، خود را ناتوان و ناکام می‌بینند و اظهار عجز می‌کنند.
از این رو در بسیاری از صحنه‌ها شتابزده، دچار افراط و تفریط می‌شوند که نتیجه آن آزادی بی‌قید و شرط و تسیلیم در برابر همه خواسته‌های فرزندان و یا تنگ نظری و سخت‌گیری و دخالت در افعال و افکار نسل جوان به اسم دلسوزی و گاه دینداری است!
… کتابی حاضر حاصل تجربیات، مطالعات و تحقیقات سال‌های بسیاری است که در محیط های علمی – فرهنگی یا جلسات دینی – معنوی بر اثر گفتگو با استادان و معلمان، پدران و مادران، مربیان و مبلغان تهیه شده است.
در این اثر که نزدیک به ۳۰ موضوع زنده و جاری در بین نسل جوان در چهار بخش: روانشناختی، تربیتی – پرورشی – فرهنگی، اجتماعی و معرفتی و اعتقادی مطرج شده است، به نیاز بسیار جدی و جامع اطرافیان نسل جوان توجه شده است تا همه دلسوزان و شیفتگان با اصل هر موضوعی آشنا، سپس از عوامل و ابعاد آن آگاه و سرانجام ریشه ها و شیوه‌های گفتگو با نسل جوان را دریابند تا به دور از هرگونه امر و نهی یا خشونت، همراه با اعتدالی روشمند و منطقی ارزشمند راه گفتمان را بگشایند و شیرینی شعف «شناخت و معرفت دینی» را در کام وجود جوانان به یادگار بگذارند.

احمد لقمانی