پیشگفتار
این بار از زنده‌های مرده، مردگان زنده به گور، و زنده بگوران فقر و گرسنگی برای شما داستان می‌نویسم. داستان با جملات شیرین از زندگی تلخ کسانی که سهم آنها در زندگی فقط زجر و محرومیت بوده، آغاز می‌شود.
درباره این عده از مردم بی‌گناه که دوره زندگی‌شان مرگ تدریجی و مرگشان آغاز زندگی است زیاد بحث نمی‌کنم چون ممکن است خود شما که می‌خواهید وقت خود را صرف مطالعه این کتاب کنید، شاهد چنین صحنه‌هایی بوده‌اید.
در دومین داستان کتاب، شما را به سال‌های پشت سر مانده برمی‌گردانم و به تجدید خاطره دوره نوجوانی، که جوانه احساس هر فردی سرمی‌زند و صاحب شکوفه‌های زیبای شور و هیجان می‌گردد، می‌پردازم و داستان اولین کتابم را که به وسیله آشنایی من با دل‌های حساس بی‌شمار گردید تقدیمتان می‌کنم. هرچند این داستان پخته و کامل نیست لکن از طرفی چون زاییده فکر نوجوان ۱۵ ساله بوده است که با هزاران امید و آرزو قدم به راه نویسندگی گذاشت و سپس برای شما داستان‌های شیرین و مقالات مختلف نوشت و از طرف دیگر با مقدمه منظومی از استاد شهریار شروع و با نغمه‌های جانسوزی از کارو پایان می‌یابد که بعد از آن داستان «فریب خورده» را مطالعه خواهید فرمود که آرزومند است مورد قبول واقع گردد.

حسین زمانی
تهران ۱۳۴۵