ابوسعید ابوالخیر، عارف و شاعر نامدار ایرانی قرن چهارم و پنجم است. ابوسعید ابوالخیر در میان عارفان مقامی بسیار ممتاز و استثنائی دارد و نام او با عرفان و شعر آمیختگی عمیقی یافته است.
شیخ ابوسعید ابوالخیر در بخش مهمی از شعر پارسی در کنار مولوی و خیام قرار می‌گیرد، بی‌آنکه شعر چندانی سروده باشد.
کتاب حاضر دیوان رباعیات شیخ ابوسعید می‌باشد.