پیدایش کاریکلماتور
واژه کاریکلماتور برای اولین بار در ۲۱ خرداد ۱۳۴۶ توسط احمد شاملو بر روی آثار پرویز شاپور در مجله خوشه نام‌گذاری شد . این کلمه از واژه کاریکاتور + کلمه ساخته شده است و منظور اصلی این قالب همان کاری که کاریکاتوریست در عالم نقاشی و طرح انجام می دهد حالا قرار است نویسندگان آن را با کلمات انجام دهند.
با اینکه ۵۵ سال از آغاز و پیدایش این قالب ادبی می‌گذرد اما اولین سوال در مواجهه با آن چیستی و چرایی آن است که به نظرم هدف از نوشتن آن هم همین باشد که مخاطب را به پرسش و تفکر وادار کند و با توجه به نفوذ دنیای مجازی، علاقه مردم به خواندن و شنیدن مطالب طولانی کمتر شده است بنابراین، جذب مخاطب را با مختصرترین کلمات که با ظرافت و بامعنا باشند را می‌توان با کاریکلماتور انجام داد.
کاریکلماتور در نگاه اول ساده و خنده‌دار می‌رسد اما در عمق، پر از آرایه‌های بوده و پیام آن برای جامعه، ایجاد تفکر و تأمل و تغییر است.
در پایان اشاره ای داشته باشم به کارکرد کاریکلماتور در زندگی امروزه ماشینی و اینترنتی مان، که از صبح تا شب بیکار هستیم و مشغله داریم. سر ما آدم‌های بیکار پرمشغله‌ای هستیم که از سر بیکاری وقت سرخاراندن هم نداریم اما این قالب کوتاه طنز ادبی دنبال این است که خواننده را به مطالعه و کنار زدن پوسته اصلی جمله با صرف دقت و اندیشه وادار کند و به نتیجه و معنای آن پی ببرد.
برای فهمیدن کاریکلماتور باید به افکار و تخیلات اجازه داد در دنیای کلمات به پرواز در بیایند و در واقع هر جمله خواننده را به تفکر در شیوه‌ای خاص و تجربه شده وادار کند تا دنیای اطرافمان را زیبا و گونه‌ای تازه ببینیم و از آن لذت ببریم.